Penguen

 

Lakabim cocuksu safliklarinda bir mizah denemesiydi etraftakilerin,

Yururken yalpalayan bedenimin, birbirine surtunen ayaklarimin bir iz dusumu üç bes yasindaki kafalarda,

Girisim, cikisim, yuruyusum ve oturusum,

Beden dersinde kosusum, farkliydi normal denen insan yavrularindan,

Gulerlerdi, ben biraz incinmis hislerimin yansidigi yuz ifademle gulumserdim.

Ve seneler gecti, hic penguen gormeden buyudum,

Kiyaslamam mumkun degildi yalpalayisimi onlarin ki ile,

Ancak buyuk hatalarim,

Dogruluyordu farkli olusumu normallerden,

Acilarim cok derindi, hazzettigimi aci verinceye kadar istismar ederdim,

Asik olurdum hasta olacak kadar ve hasta olmak hayatimin en buyuk tadi idi bu yuzden,

Bu gunlerde en basarisizlarindanim hayatin,

Zeki, beceriksiz ve suclu.

Bilinmez ne olur yarin, ben degisir normal mi olurum,

Yoksa normlar degisir, ben normal mi olurum,

Bilinen tek ise saatin son tik taklarina bir kac tik uzaktaligimiz.